lb fr pt en
Aktivitéiten . Activités  
11. Abrëll 2020

“Cette nuit nous sommes invités à nous plonger dans les sources de notre foi pour nourrir notre espérance: Le Christ est vraiment ressuscité!”

Priedegt an der Ouschternuecht 2020 vum Weibëschof Mgr. Leo Wagener / Vigile pascale: Homélie de notre évêque auxiliaire - FOTOSIMPRESSIOUNE vun der Feier

Klickt op d’Foto, fir d’Billergalerie ze kucken

Dir wësst: d’Coiffeure sinn och zou.

Fir mech ass dat kee grousse Problem, mee besonnesch fir d’Dammen, déi gewinnt sinn sech d’Hoer reegelméisseg fierwen ze loossen, ass et méi relevant.

Do gesäit een elo, wéi sech déi gro Hoer ëmmer méi Raum verschafen.

Déi eigentlech Wourecht kënnt lues mee sécher un den Dag. De gefierfte Schäi verblatzt.

Léif Schwësteren a Bridder,

Mir sinn eng Gesellschaft, déi sech d’Realitéit gär schéi fierft.

„An? Wéi geet et?“ – „Ma gutt!“

Keen huet Loscht engem aneren seng wierklech Befindlechkeet op d’Nues ze bannen: Spannungen am Stot, Suerge mat de Kanner, Stress op der Aarbecht, prekär Situatioun um Konto, … mir markéieren dee Coolen. Mir wahren de Schäin. Alles top.

An da brécht aus heiterem Himmel - oder besser - aus dem wäite China, e Virus an eis globaliséiert Welt eran.

Esou onscheinbar hien och ass: Hien deckt mat voller Brutalitéit eng aner Wierklechkeet op: Mir si verwonndbar, mir si fragil, mir sinn ängschtlech well mir hu vill ze verléieren: Gesondheet, Beruff, Suen, Pleséier, Vakanzen, Examen, Zäit, jo esouguer eist Liewen.

Egal wéi mir hien och nennen, Corona oder Covid-19, bei jidderengem deckt hien eppes op: nämlech wéi mir eens gi mat Agespaartsinn an Existenzängschten, mat Isoléierung an Zesummeliewen op enkem Raum, mat ofgespecktem Terminkalenner an ausgebremster Leeschtungssucht, mat dem Feelen vun enger fester Dagesstruktur a physesche Kontakte mat der Famill a Frënn, … a villes méi.

An och eist Chrëschtsinn hannerfreet hien: Wat bleift dervun iwwreg, wann den Halt vu gemeinschaftleche Gottesdéngschter a Rite wegfällt, wa kierchlech Fester ausfalen a reliéis Traditiounen tëschent Klammere gesat ginn? Wat bleift nach, wann ech selwer mäi Gebiet organiséieren a gestalte muss?

An esou wéi déi gro Hoer ënnert de gefierften net mussen elle sinn mee einfach natierlech a vläicht esou guer schéin, esou kënnt och elo munches un d’Dagesliicht, wat einfach schéin ass a wat mir virdrun net esou richteg vermutt hätten: Generositéit, Familljesënn, geliefte Solidaritéit, Rücksechthuelen, Zäit fir ze schwätzen, Zäit fir ze spillen, ze léieren, ze raumen, ze kachen, sech ze beweegen, jo och méi Zäit fir ze bieden, méi Zäit fir den Herrgott.

Alors que le monde tremble face aux ravages du Covid-19, l’Évangile nous raconte un grand tremblement de terre qui, curieusement, ne semble pas causer des dégâts.

Il se produit au moment où les femmes viennent regarder le sépulcre de Jésus. Leur regard est fixé sur une tombe. Le champ de vision des femmes est étroit, il focalise le passé, la mort, la fin.

D’ailleurs les images que nous présentent les caméras de ce monde sont souvent des images de la mort: accidents de la rue, catastrophes naturelles, tueries et attentats, cercueils des victimes du virus etc.

Nous risquons de nous y habituer - et pire - nous sommes amenés à croire fermement que la tombe est la dernière réalité à laquelle nous sommes affrontée.

Car notre regard influence non seulement notre perception des choses mais également nos convictions profondes.

Si notre vue s’arrête à la mort, notre pensée se ferme à l’espérance.

Il faut déjà un tremblement de terre, il faut un ange qui roule la pierre, il faut une entrée et une sortie libre dans un sépulcre pour ouvrir les femmes à une autre réalité que celle des apparences.

L’ange les invite d’abord à porter un regard nouveau sur la destinée ultime de Jésus. Il n’est plus là où les hommes l’ont mis. Il est là où Dieu son Père l’a voulu mettre. Il est dans la gloire d’une vie sauvée par l’Amour.

Ensuite, l’ange charge les femmes à annoncer ce message inouï: «Il est ressuscité d’entre les morts!»

C’est le message qui ré-oriente leur vue sur la vie et qui libère des énergies nouvelles.

Le message de Pâques perce les barrières de nos yeux pour dévoiler la dernière vérité sur l’homme. Certes, nous sommes mortels mais pas perdus!

Nous sommes appelés à un accomplissement en Dieu et non à une corruption en terre. Nous ne naissons pas pour mourir mais nous mourons pour vivre.

C’est une annonce joyeuse à partager. C’est une bonne nouvelle à croire.

Chers sœurs, chers frères,

en ces temps de crise, nous sommes invités à nous laver souvent les mains pour nous protéger contre le virus.

Mais cette nuit nous sommes invités à nous plonger dans les sources de notre foi pour nourrir notre espérance: Le Christ est vraiment ressuscité !

Le combat contre la mort est mené.

La victoire est au Christ et grâce à lui à l’homme. Amen.

 
Ä e r z b i s t u m    L ë t z e b u e r g   .   A r c h e v ê c h é   d e   L u x e m b o u r g    .   
YouTube
SoundCloud
Twitter
Instagram
Facebook
Flickr
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement
5 avenue Marie-Thérèse
Bâtiment H, 1er Étage
L-2132 Luxembourg
+352 44 74 34 01
com@cathol.lu