5. Ouschtersonndeg B

1 De Jesus sot zu senge Jünger: "Ech sinn dee wierklechen Drauwestack, a mäi Papp ass de Wënzer.

2 All Rief u mir, déi keng Fruucht dréit, schneit hien of, an all Rief, déi Fruucht dréit, botzt hien, fir datt se nach méi Fruucht dréit.

3 Dir sidd elo schonns reng duerch dat Wuert, dat ech iech gesot hunn.

4 Bleift a mir, da bleiwen ech och an iech! Esou wéi d’Rief net vun sech aus Fruucht droe kann, ma nëmmen, wann se um Drauwestack bleift, esou kënnt och dir et nëmmen, wann dir a mir bleift.

5 Ech sinn den Drauwestack, an dir sidd d’Riewen. Wien a mir bleift an a wiem ech bleiwen, deen dréit vill Fruucht, ma ouni mech kënnt dir näischt maachen.

6 Wann een net a mir bleift, da gëtt hie wéi d’Rief erausgehäit, an hie verdiert. Déi Riewe ginn zesummegeraaft, an d’Feier gehäit a verbrannt.

7 Wann dir a mir bleift a wa meng Wierder an iech bleiwen, da frot dat, wat dir wëllt, an et geschitt fir iech.

8 Mäi Papp gëtt doduerch verherrlecht, datt dir vill Fruucht drot a meng Jünger gitt."