Mat dir, gutt Mamm, si mir räich beschenkt

Ave spes nostra – sief gegréisst, du eis Hoffnung,
Mamm vum Erléiser, Patréinesch vu Lëtzebuerg!

Bei däi Bild pilgere mir als Vollek vum Härgott:
Kanner, Jonker an Aler, Gesonder a Kranker, Frouer an Traureger...

Mir komme bei dech an enger hektescher Zäit:
Schenk äis Momenter vu Stëllt,
fir datt mer eist Zil net aus den A verléieren.

Mir komme bei dech an enger onroueger Zäit:
Gëff, dass mer d’Rou an d’Iwwersiicht behalen,
wann de Wand och an der Kierch méi zolitt bléist.

Mir komme bei dech an enger ongewësser Zäit:
Looss äis an der Gewëssheet liewen,
datt mer eng Stäip hunn, wann et drop ukënnt.

Mir kommen awer och bei dech mat engem Häerz voll Hoffnung:
Hëllef äis, datt mer zesummen en neien Opbroch woen,
als Kierch vu Jesus Christus zu Lëtzebuerg.

Muttergottes, Tréischterin am Leed,
trei Beschützerin a staark Vermëttlerin,
bleif äis no op eisem Pilgergank duerch d’Liewen.

Helleg Maria, Gottesmamm, Patréinesch vu Lëtzebuerg,
Sief eis onermiddlech Begleederin um Wee zu dengem gëttleche Jong.

Ave spes nostra – sief gegréisst, du eis Hoffnung!
Mat Dir, gutt Mamm, si mir räich beschenkt vum Papp am Himmel!

Monique Hermes